مراتب توکل

راوی می گوید: از امام موسی کاظم (ع) درباره ی این سخن خداوند که می فرماید : « و هر کس بر خدا تو کل کند، کفایت امرش را می کند.» ، سوال کردم؛

امام (ع) فرمودند: تو کل به خدا خود دارای مراتبی است.

یکی از مراتب توکل این است که در تمامی کار ها به خداونو توکل کنی و به آنچه که با تو می کند، خشنود باشی؛ بدین خاطر که میدانی خداوند خیر تو را می خواهد و حکم و داوری در تمام امور مخصوص اوست.

بنابراین با تفویض و واگذارن کارها به خداوند، بر او توکل نما و در تمامی کارها به خداوند اطمینان داشته باش.

منبع: کتاب جها با نفس. باب 10

سخن از عشق مگو . . .

سخن از عشق مگو

                 آب دریاچه نگنجد که به یک کوزه کنی

ترجمان نگه عاشق مست

                      گفت و گویی است که آن را به زبان نتوان گفت

            چه نیازی به سخن گفتن هست

نگه تشنه من با تو سخن می گوید

                     و سراپای وجودم

دوستت می دارم

                        دگر این واژه قدیمی شده است

بگذارید این سخن از عمق نگاهم ریزد

             بگذار آتش این خاکستر، از درونم خیزد

نگه عاشق بیچاره کلید دل اوست

         طپش قلب در آیینه قلبش پیداست

تا نگاهم به نگاه تو هم آغوش شود

                     دل من با تو سخن می گوید     

       سخن از بود و نبود

           سخن از عمق وجود

              سخن از راز و نیاز

                سخن از حسرت شب های دراز

       چه نیازی به سخن گفتن هست

آه سرد و غم پنهانی من

    عرق سرد به پیشانی من

        رنگ مهتابی و لرزیدن لب

           نفس تند من از آتش تب

بانگ شیدایی و بد نامی من

    همه با حسرت و ناکامی من

        همه جا شهره به دیوانه شدن

            در میان همه افسانه شدن

طپش قلب من از دیدن تو

   چون خداوند پرستیدن تو

      همه مصداق و گواهند مرا

        که تو را، با همه جان و دلم

            دوست می دارم

      چه نیازی به سخن گفتن هست