آیا آرزوی «انتقاد آزادانه»امام خمینی (ره) در جمهوری اسلامی ایران محقق شد یا نه؟!
در صحیفه ی نور در جلد پنجم صفحه ی 449 ذیل مصاحبه ی روزنامه ی «لیبرال» چاپ توکیو و اوزاکا با موضوع ویژگی های حکومت اسلامی و سیاست خارجی نظام اسلامی می‌خوانیم :
سؤال: [شما می‌خواهید در ایران حکومت اسلامی برقرار کنید که تصویر چنین حکومتی برای ما روشن نیست. به طور روشن بگویید چنین حکومتی چگونه است؟ آیا حکومت نمونه‌ای به عنوان مثال وجود دارد که بتوانید ذکر کنید؟]
امام خمینی (ره) در بخشی از پاسخ به این سوال می فرمایند:
چون اکثریت قاطع این ملت مسلمانند بدیهی است که باید موازین و قواعد اسلامی در همه زمینه‌ها رعایت شود. کسانی که سابقه خیانت دارند و برخلاف معیارهای اسلامی ثروت اندوزی کرده‌اند، تجاوز به حقوق دیگران کرده‌اند، حق دخالت در این حکومت را ندارند. و ما امیدواریم که ایران اولین کشوری باشد که به چنین حکومتی دست می‌یابد. حکومتی که کوچکترین فرد ایرانی بتواند آزادانه و بدون وجود کمترین خطر به بالاترین مقام حکومتی انتقاد کند و از او در مورد اعمالش توضیح بخواهد. حکومتی که پول و ارزشهای پوچی که به وسیله پول ساخته می‌شود، سرنوشت این حکومت را تعیین نکند بلکه ارزشهای عالی اسلامی حاکم باشد.
